Vera Guldemeester Persoonlijke verhalen Vandaag, 13:02

Leestijd: 3 minuten

Opgebiecht: ‘Ik ben helemaal klaar met al die studiedagen op school’ 

Anne-Floor (39) snapt dat leraren af en toe bijscholing nodig hebben en dan een studiedag inplannen, maar ze vindt het maar een gedoe. “Het is alsof elke maand wel een studiedag op school gepland staat”, zegt ze. 

“Mijn werk kan ik niet even thuis doen en familie of andere opvang regelen voor mijn twee kinderen? Dat is gewoon niet mogelijk. Dus zit ik iedere keer weer met mijn handen in het haar. Elke keer moet ik een vrije dag opnemen, terwijl ik die ook gewoon nodig heb voor andere dingen. Het voelt alsof mijn vrije dagen langzaam verdwijnen in studiedagen waar ik zelf niks aan heb. En ja, ik begrijp dat het belangrijk is voor de leraren, maar waarom zoveel? Het is alsof er steeds meer bijkomen, en ik heb het gevoel dat ik continu achter de feiten aanloop.

Kinderen vinden het niet erg

Het stomme is dat mijn kinderen het zelf natuurlijk niet erg vinden. Ze vinden het heerlijk dat ze vrij zijn en lekker kunnen spelen, maar voor mij is het pure stress. Want elke keer moet ik bedenken wie ze opvangt, hoe ik het werk kan verzetten of de vraag of ik nog wel genoeg vakantiedagen heb. Ik sta ’s ochtends al met een knoop in mijn maag op, terwijl zij in pyjama blij de dag in huppelen. Het contrast kan niet groter. Het is gewoon niet te doen om alles steeds maar te blijven omgooien, en elke nieuwe studiedag voelt als een extra hobbel in een toch al overvolle week.

Klaar met al die studiedagen

Soms denk ik: laat maar, ik maak er gewoon het beste van. We doen iets leuks met de kinderen, gaan naar het park of kijken een film. Dan probeer ik het om te buigen naar iets gezelligs, want zij kunnen er ook niks aan doen. Maar eerlijk? Het kost me elke keer energie en ik ben er nu écht klaar mee. Het lijkt alsof de studiedagen nooit ophouden. Alsof er altijd wel weer eentje aankomt zodra je net een beetje ademruimte hebt. Ik kan niet wachten tot ze wat ouder zijn en ze zelf gewoon thuis kunnen blijven, zonder dat ik meteen een hele werkdag moet opgeven.

Protestbord

Misschien moet ik gewoon een protestbord maken: ‘Weg met die vervelende studiedagen!’ Maar ja, dat zal niet helpen. Al voelt het soms wel alsof ik het liefst voor de school zou willen gaan staan met die tekst. Voorlopig blijf ik dus vakantiedagen opnemen en de stress voelen. Hopelijk bedenkt iemand bij de school eens dat dit best wat minder kan. Want zoals het nu gaat, hou ik het niet nog jaren vol. Het zou al schelen als er meer duidelijkheid of spreiding was, maar nu voelt het alsof ze uit het niets worden opgegooid. En ik? Ik probeer maar te blijven rennen om alles passend te houden. Maar leuk? Nee. Ik ben er écht klaar mee.”

* Om privacy-redenen is er een schuilnaam gebruikt. De echte naam is bekend bij de redactie.

Meer Opgebiecht verhalen lezen?

• Opgebiecht… Ik kan niet wachten totdat mijn zoon het huis uitgaat 
• Opgebiecht… De kinderbijslag gebruik ik voor mezelf  
• Opgebiecht… ‘Mijn man denkt dat ik iedere maand 1000 euro spaar, maar ik maak alles op’
• Opgebiecht… ‘Ik maak het huiswerk en de werkstukken van mijn zoon (14)’