Mirthe Diemel
Mirthe Diemel Persoonlijke verhalen Vandaag, 
Leestijd: 3 minuten

Opgebiecht: ‘Ik verzwijg tegen mijn partner wat kinderkleding kost’

In de rubriek Opgebiecht… komt er elke week een moeder of vader aan het woord met iets wat zij willen opbiechten. Of dat nou iets is over vroeger, over hun kind of over het ouderschap. Deze week spreken we met Marisa (33), die tegen haar partner verzwijgt wat kinderkleding kost.

“‘O ja, die jas was in de aanbieding’. Of: ‘Via Vinted gescoord, voor maar een tientje’. Het zijn zinnen die automatisch over mijn tong rollen als ik mijn man vertel over een nieuwe aankoop. In dit geval ging het om een winterjas voor onze dochter, maar de eerlijkheid gebiedt me te zeggen: die jas kwam niet van Vinted en was ook geen tientje, maar wel zestig euro. Dat zeg ik er dus alleen niet bij. En dat zeg ik nergens bij, als het om kinderkleding gaat. Niet omdat ik een geheim wil hebben, maar omdat ik precies weet wat er dan komt. Zo’n afkeurende blik, vaak gevolgd door een opmerking of zo’n dure kinderjas nou nodig is.

Nieuwe kinderkleding

Het is dus niet zo dat ik er bewust op uit ben om dingen te verzwijgen, maar het is inmiddels een soort patroon geworden. Als ik iets koop voor de kinderen waar ik zelf heel blij van word – denk dan aan kinderkleding als een mooi wollen vestje, maar ook een houten speelgoedse of een nieuw dekbedovertrek in precies de juiste tint – dan wéét ik al dat hij er iets van gaat vinden.

Praktisch

Mijn partner is namelijk ontzettend praktisch. Hij kijkt naar functie, prijs en levensduur. Ik kijk daarentegen naar gevoel. Of het iets toevoegt in ons huis, of hoe blij ik word als ik het zie liggen. Mijn man denkt ook: een jas is een jas. Terwijl ik naar de voering en de kleur kijk, hoe zacht de jas is en of het modelletje een beetje leuk is. Je wilt je kinderen toch een beetje in leuke kinderkleding steken, toch?

Kinderkleding in de sale

Ik wil daar echter geen gedoe over, dus zeg ik dat het goedkoper was. ‘Was in de sale.’ ‘Kreeg korting.’ ‘Marktplaats!’ Hij lijkt het te slikken, of hij laat het in elk geval maar zo. Soms voel ik me daar best een beetje schuldig over, want ik wil helemaal niet liegen. Maar ik wil óók niet hoeven verdedigen waarom ik een trui heb gekocht waar ik blij van word.

Win-win

En het is niet zo dat we geldzorgen hebben, integendeel. We sparen, zijn verstandig, het kan allemaal gewoon. En hij koopt zelf ook gerust zonder overleg een smartwatch of nieuwe koptelefoon, dus het is niet alsof hij nooit iets duurs haalt. Maar als ik met een jas van zestig euro thuiskom voor onze dochter, moet ik me ineens verantwoorden. Vind ik ook niet helemaal fair, trouwens.

Voel ik me er schuldig over? Mwah, een beetje, maar ook niet echt. Ik ga het in elk geval niet opbiechten. Het voelt als een soort compromis. Hij hoeft zich niet druk te maken om de prijs, ik koop mooie kinderkleding en speelgoed. Win-win, wat mij betreft.”

* Om privacy-redenen is er een schuilnaam gebruikt. De echte naam is bekend bij de redactie.

Meer Opgebiecht verhalen lezen?

Leesvoer over liefdevol ouderschap

Wil je meer lezen over liefdevol en bewust ouderschap? Lees dan de volgende boeken:

Opgebiecht: Ik ben een overbezorgde moeder

Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.

Ieder weekend het beste van J/M Ouders in je mailbox 👪

Start je weekend goed met onze mooiste verhalen.