Mirthe Diemel Ouderschap 10 jun 2025, 11:03

Leestijd: 2 minuten

Opgebiecht: ‘Ik zeg dat ik ga hardlopen, maar zit stiekem op een bankje met een cappuccino’

In de rubriek Opgebiecht… komt er elke week een moeder of vader aan het woord met iets wat zij willen opbiechten. Of ze nou iets is over vroeger, over hun kind of over het ouderschap. Deze ouders hebben allemaal iets met elkaar gemeen en dat is dat ze iets willen opbiechten. Deze keer spreken we met Maria (39). Maria is moeder van twee zoons (7 en 4) en werkt parttime in de zorg. Een druk leven, dus vindt ze het belangrijk haar rust te pakken. Alleen: ze zégt dat ze gaat hardlopen, terwijl ze stiekem op een bankje ploft met een cappuccino.

“Iedereen heeft z’n manier om even op adem te komen. Voor de een is dat yoga, voor de ander een warme douche zonder kindergehuil op de achtergrond. En voor mij? Hardlopen. Of nou ja… het idee van hardlopen.

‘Lekker hardlopen’

Laat me eerlijk zijn: ik trek drie keer per week mijn hardloopkleding aan, doe mijn sporthorloge om en zeg mijn man gedag met een “Tot straks, even lekker hardlopen!”. Vervolgens loop ik precies 1,3 kilometer. Naar het park. Naar een bankje in de zon. Met een cappuccino to go. En dan? Dan zit ik daar. Alleen. Heerlijk alleen.

Even niks

Geen vragen, geen geknoei, geen ‘waar is m’n knuffel’ of ‘mag ik iets lekkers’. Gewoon, stilte. Of wat vogels. Soms scroll ik gedachteloos door m’n telefoon. Soms doe ik helemaal niks. En na een klein uurtje wandel ik rustig terug, doe nog een paar stretchbewegingen voor de vorm, en kom met een rood hoofd thuis alsof ik net een halve marathon heb gelopen. ‘Lekker?’ vraagt mijn man dan. ‘Ja, pittig rondje vandaag’, zeg ik dan.

Heilige momenten

Ik weet het, het is een beetje laf. En ja, ik voel me weleens schuldig. Maar die momenten zijn heilig. Als jonge ouder ben je nooit echt vrij. Zelfs je gedachten hebben nauwelijks ruimte. Alles draait om je gezin, om schema’s, om altijd maar paraat staan. En dit? Dit is mijn mini-vakantie. Mijn ademruimte.

Hardlopen voor ‘mentale welzijn’

Misschien is het niet helemaal eerlijk tegenover mijn man. Die denkt dat ik verantwoord aan mijn conditie werk, terwijl ik eigenlijk vooral aan mijn mentale welzijn werk. Maar dat ga ik niet opbiechten. Zolang ik daarna weer een betrokken, uitgeruste ouder ben, is dat het me waard. Want laten we eerlijk zijn: niemand heeft iets aan een moeder of vrouw die op omvallen staat. Dus ja, ik doe alsof ik ga hardlopen, maar zit dus gewoon een uur te chillen met een hoofd vol rust. En eerlijk? Het is het gezondste wat ik doe in een week.”

* Om privacy-redenen is er een schuilnaam gebruikt. De echte naam is bekend bij de redactie.

Meer Opgebiecht verhalen lezen?

• Opgebiecht… Ik kan niet wachten totdat mijn zoon het huis uitgaat 
• Opgebiecht… De kinderbijslag gebruik ik voor mezelf  
• Opgebiecht… ‘Mijn man denkt dat ik iedere maand 1000 euro spaar, maar ik maak alles op’
• Opgebiecht… ‘Ik maak het huiswerk en de werkstukken van mijn zoon (14)’

Opgebiecht… De kinderbijslag gebruik ik voor mezelf