Wilma Groothuis Persoonlijke verhalen Vandaag, 09:04

Leestijd: 5 minuten

Maaike (34): ‘Wij gaan niet meer als gezin op vakantie, omdat mijn peuter overprikkeld raakt’

Voor veel mensen is vakantie een moment van ontspanning, vrije tijd en gezelligheid. Toch zijn er ook mensen die van vakantie alles behalve ontspannen raken. Maaike weet er alles van, haar zoontje Peter van 4 jaar wordt van een vakantie helemaal niet gelukkig, maar juist enorm overprikkeld. “We pasten onze hele vakantie aan op hem, maar eigenlijk was niks goed genoeg.”

“Geloof me: we hebben het geprobeerd. De dagen helemaal volgens het thuisritme ingepland, de vaste bedtijden aangehouden, dagenlang zonder activiteiten in en rondom het huisje doorgebracht, heel veel van zijn eigen spullen meegenomen; maar niks hielp. Peter bleef enorm overprikkeld thuiskomen, waar we dagenlang nog de nasleep van hadden.

Autisme

Natuurlijk is het logisch dat kinderen op vakantie veel nieuwe prikkels krijgen en ze eenmaal thuis moeite hebben om weer in het vaste ritme te komen. Maar bij ons is het toch echt anders. Peter heeft autisme. De diagnose is nog maar net gesteld, maar mijn man en ik hadden al een langere tijd het vermoeden. Zolang wij Peter kennen, merken we aan hem dat hij moeite heeft met veel prikkels om zich heen.

Peter is ons eerste kind, dus wij hadden niet meteen door dat dit ‘afwijkend’ gedrag was. Het duurde dan ook wel eventjes voordat we beseften dat we hier iets mee moesten. Na het onderzoek, dat bestond uit een paar gesprekken met een kinderpsychiater, is uiteindelijk de diagnose autisme vastgesteld. Het klinkt misschien gek, maar wij waren hier blij mee. Nu kregen we tenminste specifieke handvatten aangereikt om hiermee om te gaan.

Overprikkeld

Niemand kent een kind beter dan de ouders, dat geldt hier ook. Mijn man en ik weten precies wat Peter nodig heeft en hoe we met hem om moeten gaan. Veranderingen vindt hij niet prettig, met nieuwe prikkels kan hij moeilijk omgaan. Als we bijvoorbeeld naar een verjaardag gaan bij iemand waar we nog nooit of niet vaak zijn geweest, dan is het die nacht erop drama. Dan wil hij gewoon niet slapen, omdat hij helemaal overprikkeld is.

Langzamerhand leer je hier wel mee om te gaan. Alleen de vakanties zijn echt een verhaal apart. Mijn man en ik vinden het heerlijk om op vakantie te gaan. Dat deden we sinds Peter er is één keer per jaar. En zoals ik al zei, pasten wij ons zo goed mogelijk aan aan zijn behoeften. We gingen sowieso niet ver weg, we bleven in Nederland en we zijn een keer naar Frankrijk en België geweest.

Drama

Maar elke keer was het drama. Op vakantie sliep Peter slecht door de nieuwe prikkels die hij op een dag opdeed. Natuurlijk gingen we wel naar buiten toe, een leuk plaatsje bezoeken of naar het zwembad. Maar zelfs op de dagen dat we dat niet deden was Peter al overprikkeld door alle onbekende dingen in het huisje of door bepaalde geluiden die voor hem overheersten in de buurt.

Als Peter slecht sliep, dan was hij de dag daarna gewoon niet te genieten. Dan werd hij huilerig en hangerig. Of hij werd juist heel stil, maar zodra we wat van hem wilden, reageerde hij heel boos. Het gevolg was dat we steeds meer in en rondom het huisje bleven, wat mijn man en ik dan ook weer jammer vonden. We pasten onze hele vakantie aan op hem, maar eigenlijk was niks goed genoeg.

Nasleep van de vakantie

Als we na een vakantie weer thuiskwamen, dan merkten we wel dat Peter het fijn vond om weer thuis te zijn, maar ook daar duurde het nog dagen voordat hij weer ontspannen was. Ook thuis sliep hij slecht, wat onze nachtrust ook niet ten goede kwam. En overdag reageerde hij snel geprikkeld, alsof alles te veel voor hem was. Zo’n vakantie had dus ook nog eens z’n nasleep.

We merkten tijdens onze laatste vakantie dat we er eigenlijk van tevoren al een beetje tegenop zagen. Waar de meesten uitkijken naar hun vakantie en de dagen aftellen, hadden wij die voorpret niet. We waren er toen al zo mee bezig of we alles mee hadden, dat we niks moesten vergeten en we waren al allemaal plannetjes aan het maken voor de vakantie zelf, om het Peter zo makkelijk mogelijk te maken.

Niet meer als gezin op vakantie

En alsnog viel het tegen. Voor ons is zo’n vakantie helemaal niet ontspannend, je bent constant bezig met je zoon en zijn behoeftes. En dat is niet erg, als hij er zelf van zou genieten, maar dat doet hij dus ook niet. Hij wil het liefste gewoon thuis zijn, op zijn vertrouwde plekje. Daarom besloten we na die vakantie om de komende tijd, jaren misschien wel, niet meer als gezin op vakantie te gaan.

Dat vinden mijn man en ik erg jammer, maar eigenlijk overheerst er toch ook opluchting. We vinden het niet meer de moeite waard, omdat we er alle drie niet gelukkig van worden. We hebben wel gepraat over andere opties, zoals dat één van ons alleen of met een vriend/vriendin op vakantie gaat of dat we een keer met z’n tweeën gaan. Totdat we het wel weer zien zitten met Peter, houden we het voortaan hier maar even bij.”

Robine Salomons (23) hield haar autisme jarenlang verborgen: ‘Het was een taboe’