Stefanie Hollaar Persoonlijke verhalen Gisteren, 15:03

Leestijd: 4 minuten

Zoë (32) over uit de kast komen als moeder: ‘Mijn dochter accepteerde mijn vriendin sneller dan ikzelf”

Op haar 25ste werd haar grote wens vervuld: moeder worden. Een paar jaar later volgde een andere ontdekking: haar gevoelens voor vrouwen. Zoë (32) deelt hoe ze haar weg vond in het moederschap, haar geaardheid en hoe ze haar dochter daarin stap voor stap meenam. “We hadden het over verliefd zijn, en toen zei ik: ‘Mama is ook verliefd.’ Ze was verrast, maar reageerde meteen enthousiast. Het wennen zat ‘m niet in het feit dat het een vrouw is – maar in het idee van een nieuwe partner.”

Moeder in een nieuwe werkelijkheid

“Ik wilde altijd al jong moeder worden. Op mijn 25ste werd die droom werkelijkheid. De vader van mijn dochter en ik waren nog niet lang samen, maar ze was wel gepland en gewenst. Toch bleken we geen goede match – al tijdens mijn zwangerschap en vlak na haar geboorte was er veel onenigheid tussen ons. Dat maakte mij extra beschermend over haar. Na onze breuk, toen ze vier was, begon een lange periode waarin we met z’n tweeën waren. Ik zette het moederschap op één, want ik wilde haar een veilige, stabiele basis geven.

Zelf ontdekken, los van het moeder zijn

Na een turbulente periode volgde er ruimte voor rust, maar ook voor zelfontdekking. Ik voelde mij even verloren, maar het gaf mij ook de kans om te ontdekken wie ik zélf eigenlijk was – los van het moederschap. Tijdens een pubquiz raakte ik aan de praat met een vrouw. Er was meteen een klik. We zagen elkaar de volgende dag weer en die avond zoenden we. Die ervaring zette veel in beweging. Ik had nooit eerder iets met een vrouw gehad, nooit gezoend of zelfs maar gefantaseerd. Toch voelde het zó goed. Maar ben ik dan lesbisch? Of bi? Ik besloot dat allemaal zelf uit te zoeken, zonder mijn rol als moeder erbij te betrekken.

Mijn dochter meenemen in kleine stapjes

Mijn eerste vriendin stelde ik na een paar maanden daten voor aan mijn dochter. We spraken af bij een kinderspeelparadijs – lekker laagdrempelig. Ik introduceerde haar gewoon als ‘een vriendin van mama’. Achteraf voelde dat moment te snel. Ze was nog jong en heeft er geen herinnering aan, maar voor mij was het een les. Bij mijn volgende relatie pakte ik het anders aan. Mijn partner kwam pas na ruim zes maanden thuis over de vloer en werd eerst als vriendin voorgesteld. Intussen vertelde ik mijn dochter al af en toe over haar – maar meer over algemene dingen. Dat voelde voor ons allebei prettiger.

Gesprekken op niveau

Ik gebruikte boekjes om het gesprek met mijn dochter te openen. Zo leende ik een prentenboek uit de bibliotheek waarin een jongetje twee moeders had. Op die manier kon ik peilen of ze al begreep dat gezinnen er anders uit kunnen zien. Daarna voerden we, op haar niveau, gesprekken over verschillende gezinssamenstellingen. Het moment van openheid kwam op een avond bij het naar bed brengen. We hadden het over verliefd zijn, en toen zei ik: ‘Mama is ook verliefd.’ Ze was verrast, maar reageerde meteen enthousiast.

Kinderen zijn flexibel

Het wennen zat ‘m niet in het feit dat het een vrouw was – maar in het idee van een nieuwe partner. Kinderen zijn zó flexibel, dat heb ik echt gemerkt. Ik gaf haar vanaf het begin ruimte om vragen te stellen. Als ze die had, beantwoordde ik ze eerlijk. En als ze daarna weer overging tot de orde van de dag, was dat ook goed. Nu zegt ze vrolijk dat mama verliefd is op een vrouw – en dat zij later gaat trouwen met haar vriendje uit groep vier.

Trots op onze weg

De grootste uitdaging voor mijn dochter was om ons huis, dat altijd van ons tweeën was, ineens te moeten delen. Daar moesten we samen aan wennen. Maar eerlijk? Dat is niet anders dan in heterorelaties met nieuwe partners. Het enige verschil: hier wonen alleen vrouwen. Soms knaagt er bij mij onzekerheid, vooral over wat anderen denken. Maar over mijn gezin voel ik mij zeker. We zijn gewoon een normaal gezin – met plezier én discussies, net als ieder ander gezin. Ik ben niet perfect als moeder, en dat hoeft ook niet. Als ik goed voor mezelf zorg, heeft mijn dochter daar juist profijt van. En of haar partner later een man of een vrouw is? Dat maakt mij niks uit. Als ze maar gelukkig is.”

Lees ook: Hoe kun je je kind steunen als het een andere seksuele geaardheid heeft?