Vera Guldemeester Persoonlijke verhalen Vandaag, 11:03

Leestijd: 3 minuten

Opgebiecht… Ik vind mijn zwager leuker dan mijn man 

In de rubriek Opgebiecht… komt er elke week een moeder of vader aan het woord met iets wat zij willen opbiechten. Of ze nou iets is over vroeger, over hun kind of over het ouderschap. Deze ouders hebben allemaal iets met elkaar gemeen en dat is dat ze iets willen opbiechten.

Deze week spreken we met Anne (41). Ze is al jarenlang gelukkig getrouwd met haar man, maar ze vindt haar zwager leuker dan haar man. 

“Mijn man is een goede vader en we hebben samen twee fantastische kinderen. Hij is stabiel, betrouwbaar en totaal níet jaloers. Wat in deze situatie zowel een zegen als een gevaar is. Maar zijn broer… tja. Dat is een ander verhaal. Laat ik hem voor het gemak even ‘Mark’ noemen.

Twinkeling in zijn ogen 

Mark is alles wat mijn man niet is en precies dat maakt het zo spannend. Mijn zwager is grappig op een sarcastische manier, ruikt altijd naar die lekkere, iets te dure aftershave, en heeft die twinkeling in zijn ogen waar je als vrouw ongemerkt iets van rechter op gaat staan. En het allerergste? Hij weet het. Of in elk geval: ik denk dat hij het weet. Hij vangt m’n blik net iets te vaak. Laat nét iets te lang z’n hand op m’n schouder liggen als hij iets zegt. En soms denk ik dat hij me ook leuk vindt.

Huisje op de Veluwe 

Ik weet nog goed dat we een paar maanden geleden met z’n allen een weekendje weg waren naar een huisje op de Veluwe. Onze kinderen sliepen samen op een zolderkamer, wij ouders zaten beneden aan de wijn. Mijn man was zoals altijd moe en de vrouw van Mark ook. Mark en ik bleven over. We praatten over muziek, reizen en dingen uit onze jeugd. Dingen die ik al jaren niet meer besproken had met iemand. Het voelde alsof ik weer even zestien was. 

Soapserie

Toen we tegelijk naar de keuken liepen om nieuwe glazen wijn te halen, raakte de hand van mijn zwager de mijne. Toeval? Misschien. Maar het voelde als iets dat net iets te precies gebeurde om niets te betekenen. Voor de duidelijkheid: er is niks gebeurd. Geen zoen, geen onschuldige knuffel die iets te lang duurde, zelfs geen stiekeme berichtjes achteraf. Maar in mijn hoofd speelt zich een hele soapserie af. 

Schuldig voelen

En ik voel me schuldig. Vooral omdat ik weet dat mijn man écht niets in de gaten heeft. Hij zegt altijd tegen iedereen dat hij me blind kan vertrouwen. En ergens vind ik dat misschien wel het moeilijkste. Want wat zegt het over mij dat ik me oprecht kan verheugen op een familiedag, omdat híj er dan ook is? Niet mijn eigen man, maar zijn broer? Ik ga hier niks mee doen. Echt niet. Dit blijft bij fantasie. Maar ik zou liegen als ik zei dat ik het niet spannend vind. En dat ik niet altijd nét even iets langer m’n haar goed doe als ik weet dat mijn zwager er ook bij is.”

* Om privacy-redenen is er een schuilnaam gebruikt. De echte naam is bekend bij de redactie.

Meer Opgebiecht verhalen lezen?

• Opgebiecht… Ik kan niet wachten totdat mijn zoon het huis uitgaat 
• Opgebiecht… De kinderbijslag gebruik ik voor mezelf  
• Opgebiecht… ‘Mijn man denkt dat ik iedere maand 1000 euro spaar, maar ik maak alles op’
• Opgebiecht… ‘Ik maak het huiswerk en de werkstukken van mijn zoon (14)’